30 χρόνια πριν, το μήνα των γενεθλίων του, ο Στιβ Τζομπς παραχώρησε συνέντευξη στο Playboy. Σήμερα, 60 χρόνια και δύο ημέρες μετά από την ημέρα που θα ήταν τα 60στα γενέθλια του, το Longform αναδημοσιεύει μερικά από όσα ο άντρας που άλλαξε τη σχέση μας με την τεχνολογία μοιράστηκε με τον κόσμο.
“Οι εγκαταστάσεις της Apple δεν έχουν καμία σχέση με τιυς υπόλοιπους εργασιακούς χώρους. Πέρα από τα video games που υπάρχουν παντού, παίζουμε ping pong tables, τα ηχεία ηερνάνε μουσική από τους The Rolling Stones στη τζαζ του Windham Hill. Οι αίθουσες συνεδριάσεων φέρουν ονομασίες όπως Da Vinci και Picasso και τα ψυγεία στα snack-room είναι γεμάτα από φρέσκα καρότα, μήλα και χυμό πορτοκάλι (μόνο για το χυμό, η ομάδα της Mac ξοδεύει 100 χιλιάδες δολλάρια ετησίως)”
Όταν έδειξε έναν υπολογιστή Mac σε ένα εννιάχρονο κατα τη διάρκεια ενός πάρτι στη Νεά Υόρκη, ο Άντι Γουόρχολ ενθουσιάστηκε περισσότερο από τον πιτσιρικά. “Οι μεγαλύτεροι με ρωτούσαν τι είναι αυτό αλλά το αγόρι ρωτούσε “Τι μπορώ να κάνω με αυτό;”. Τον ενθουσίασε.
“Απίστευτα καλό”. Αυτή ήταν η αγαπημένη του έκφραση εκείνης της περιόδου.
“Η επανασταση των πετροχημικών μας έδωσε ελέυθερη ενέργεια -ελεύθερη μηχανική ενέργεια. Άλλξε την υφή της κοινωνίας με πάρα πολλούς τρόποτς. Αυτή η επανάσταση που ζούμε τώρα,η επανάσταση της πληροφορίας, είναι αντίστοιχη με την επανάσταση των πετροχημικών αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με ελεύθερη ενέργεια του πνεύματος.”
“Ένας υπολογιστής είναι το πιο απίθανο εργαλείο που μας δόθηκε ποτέ. Μπορεί να σε βοηθήσει συτο γράψιμο, μπορεί να γίνει δίαυλος επικοινωνίας, να είναι μια υπεραριθμομηχανή, μια ατζέντα, ένα καλλιτεχνικό εργαλείο με τη βοήθεια μόνο κάποιων επιπλέον προγραμματιστικών εντολών ή ενός software. Δεν υπάρχουν άλλα εργαλεία που έχουν τις δυνατότητες και την ευστροφία ενός υπολογιστή. Δεν έχουμε ιδέα που μπορεί να φτάσει. Αυτή τη στογμή οι υπολογιστές μας διευκολύνουν στη ζωή μας. Φέρουν σε δευτερόλεπτα εις πέρας εργασίες που για εμάς θα ήταν ώρες δουλειάς. Βελτιώνουν την ποιότητα της ζωής μας”
Το 1985 οι περισσότεροι έβρισκαν το “ποντίκι” άχρηστο. “Αλήθεια; Εμείς κάναμε διάφορα τεστ και είδαμε ότι με το “ποντίκι” μπορείς να κάνεις μια σειρά από ενέργειες πολύ γρηγορότερα, όπως ας πούμε τις εντολές Αποκοπή/Επικόλληση”.
“Η μητέρα μου με είχε μάθει να διαβάζω πριν πάω σχολείο οπότε όταν ήμουν εκεί βαριόμουν φριχτά, γινόμουν ένα μικρό τέρας. Έπρεπε να μας βλέπατε στην Γ’ δημοτικού. Σχεδόν καταστρέωαμε τον δάσκαλο μας. Φέρναμε φίδια στην τάξη και τα αφήναμε ελεύθερα, πετάγαμε δυναμιτάκια. Όλα άλλαξαν βέβαια ένα χρόνο μετά”.
“Πιστεύω ότι ο θάνατος είναι η πιο όμορφη επινόηση της ζωής. Eίναι ένα καθαρτικό των άχρηστων πραγμάτων”.
Διαβάστε ένα απόσμασμα
Playboy: What will change?
Jobs: The most compelling reason for most people to buy a computer for the home will be to link it into a nationwide communications network. We’re just in the beginning stages of what will be a truly remarkable breakthrough for most people-as remarkable as the telephone.
Playboy: Specifically, what kind of breakthrough are you talking about?
Jobs: I can only begin to speculate. We see that a lot in our industry: You don’t know exactly what’s going to result, but you know it’s something very big and very good.
Playboy: Then for now, aren’t you asking home-computer buyers to invest $3000 in what is essentially an act of faith?
Jobs: In the future, it won’t be an act of faith. The hard part of what we’re up against now is that people ask you about specifics and you can’t tell them. A hundred years ago, if somebody had asked Alexander Graham Bell, “What are you going to be able to do with a telephone?” he wouldn’t have been able to tell him the ways the telephone would affect the world. He didn’t know that people would use the telephone to call up and find out what movies were playing that night or to order some groceries or call a relative on the other side of the globe. But remember that first the public telegraph was inaugurated, in 1844. It was an amazing breakthrough in communications. You could actually send messages from New York to San Francisco in an afternoon. People talked about putting a telegraph on every desk in America to improve productivity. But it wouldn’t have worked. It required that people learn this whole sequence of strange incantations, Morse code, dots and dashes, to use the telegraph. It took about 40 hours to learn. The majority of people would never learn how to use it. So, fortunately, in the 1870s, Bell filed the patents for the telephone. It performed basically the same function as the telegraph, but people already knew how to use it. Also, the neatest thing about it was that besides allowing you to communicate with just words, it allowed you to sing.
I also found this bit about Jobs’ relationship with former partner Steve Wozniak humanizing.Playboy: What happened to the partnership as time went on?
Jobs: The main thing was that Woz was never really interested in Apple as a company. He was just sort of interested in getting the Apple II on a printed circuit board so he could have one and be able to carry it to his computer club without having the wires break on the way. He had done that and decided to go on to other things. He had other ideas.
Playboy: Such as the US Festival rock concert and computer show, where he lost something like $10,000,000.
Jobs: Well, I thought the US Festival was a little crazy, but Woz believed very strongly in it.
Playboy: How is it between the two of you now?
Jobs: When you work with somebody that close and you go through experiences like the ones we went through, there’s a bond in life. Whatever hassles you have, there is a bond. And even though he may not be your best friend as time goes on, there’s still something that transcends even friendship, in a way. Woz is living his own life now. He hasn’t been around Apple for about five years. But what he did will go down in history. He’s going around speaking to a lot of computer events now. He likes that.
